Kim ne derse desin dünyalar güzeli;
Sensin sevda masallarımın üşüyen sesi,
Kalbimin, ruhumun, aşkımın prensesi.
Seni sevmek
Kış güneşinde tutulan bir dilek mi sanki;
Semaya bakarak yıldızları saymak,
Aşkımı tüm bedenime öylece yaymak,
Saklı bir öpücük gibi dudaklardan kaymak
Değil bir tanem değil;
Seni sevmek bir başka güzel…
Adını meltem rüzgarına verdim, alıp götürdü.
Sazlıklar arasından bir peri sesi duyuldu.
Yüzüme bu teveccühü kimler sürdü?
Kimler beni sana aşırdı;
Kimler buna niye şaşırdı?
Sevmek dediğin ne ola ki;
Ben senden başka kimi seveyim?
Kim ne derse desin dünyalar güzeli;
Sürgünler içinde en kırmızı sevgili,
Kalbimin, ruhumun, aşkımın prensesi.
O güz günlerinde içtiğim andı tutacağım,
Seni görmeden düşlerimi unutacağım,
Kim bilir belki de ebediyen susacağım;
Ne çare
Adına yine türküler yakacağım,
Ardından divane, heba bakacağım,
Resmini kalbimin duvarına asacağım…
Sevmek dediğin ne ola ki;
Ben senden başka kimi seveyim?
Kayıt Tarihi : 14.7.2006 01:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!