Kafamı yana çevirdiğimde gözyaşım kendi omzuma düşüyor benim.
Kimse ''Yalnız değilsin''li cümleler kurmasın.
Kesilmiş bir bilekten akan kan gibiydim.
Belki de kesilen bileğin ta kendisi.
Söylesene; benim yaramla iyileşmeye utanmadın mı?
Aklının bir köşesinde kalsın diye;
ne benden önce ne de benden sonra,
ama benden başka hiç kimse,
seni yeteri kadar sevemeyecek.
Bir gün, yıllarca gitmediğim geçmişime gittim.
Gidilmez denilen geçmişe gidip,karşısında bir sigara yaktım.
En ışık almayan yerinde.
En tenha karanlığında.
Kafamı kaldırıp,tek ışığı yanan odanın penceresinden geçmişime baktım.
Yutkundum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!