Bembeyaz tenini gördüğümde
Aşkın rengi sandım ki beyazdı
Biraz öpüp okşayıp sevdiğimde
Hafiften kızardı
Heyecanları tüketince biz alelacele
O iyiden iyiye bozardı
Sen bir gün çekip gittiğinde ise
Odamın rengi simsiyahtı…
Aşk Dört mevsim
Gök kuşağı diyen ise
Çok büyük lütuf eder
Pamuk şeker bile rengini verse
Çağırsa doğada ki cümbüşe
Gece gelip çattığında bulurum kendimi
Ancak siyahın mateminde
Zihni Fakir
Zihni FakirKayıt Tarihi : 4.3.2009 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!