Aşkın Penceresi Şiiri - Ömer Tural

Aşkın Penceresi

Her akşam penceremde seni beklerdim.
Sen gelince odanda güller açardı.
Biz, aşk mahkûmuna demir parmaklıklar, duvarlar örerken,
ben seninle alev alev kor olurdum.

Yıldızlar, bazan mehtap, kimi zaman zifir karanlık—
kavuşma yollarımızı kapardı odanın penceresi.
Bir bilsen ne hayaller kurdum, ne sevgiler yaşadım seninle;
kim bilebilirdi seni ne çok sevdiğimi?

Sabah güneş doğar, hayat başlardı.
Kapının önünden gelirdim geçerdin; bir kez göreyim diye,
yorulmak bilmezdim.
Sen siyah saçlarını rüzgâra savururdun,
hercai gözlerin duman duman bakardı.

Sen benim için çözülmemiş bir muamma,
sana öylesine ram olmuştum.
Koşardım peşinden—yetişemezdim;
bir gölge olurdun, yine yetişemezdim.

Yine akşam olurdu; ben beklerdim: “Sen geleceksin.”
Sen gelince güller açardı yüreğimde.

Aşkın Penceresi

Her akşam pencerende seni beklerdim,
Gelince odalarda güller açardı.
Biz aşk mahkûmuna duvar örerken,
Ben senin ateşinle yanar, coşardım.

Yıldızlar, bazen mehtap, bazen karanlık,
Kapatır yolları odanın camı.
Bir bilsen ne hayaller kurdum seninle,
Kim bilir sevgini, kim anlar gamı?

Güneş doğar, sabahlar başlar yeniden,
Kapının önlerinden geçerdim ben.
Bir kez görsem yeterdi, yorulmazdım,
Saçlarını rüzgâra savururdun sen.

Hercai bakışların duman duman,
Sen bana bir muamma, çözülmez sır.
Koşardım peşinden, ulaşamazdım,
Bir gölge olurdun, kaybolur, giderdin.

Ve yine akşam olurdu, gözlerimde,
“Sen geleceksin” diye beklerdim sessiz.
Gelince güller açardı gönlümde,
Yüreğimde sen vardın, hep sen, sevgisiz.

Aşkın Penceresi

Her akşam pencerende seni beklerdim (a)
Gelince odalarda güller açardım (a)
Biz aşk mahkûmuna duvarlar örerken (b)
Seninle kor olup geceleri yandım (b)

Bazan mehtap doğar, bazan karanlık (c)
Kapardı yolumu odanın camlık (c)
Bir bilsen ne hayal, ne düşler kurdum (d)
Sana olan aşkı kimseye vurdum (d)

Güneş doğar, sabah yeniden başlar (e)
Kapının önünden geçerdim her an (e)
Bir kere görsem yorulmazdı gönlüm (f)
Savururdun saçın rüzgâra zaman (f)

Hercai gözlerin dumanla doldu (g)
Sen bana muamma, sırlarla dolu (g)
Koşardım peşinden, ulaşamazdım (h)
Bir gölge olurdun, kaybolur, soldu (h)

Yine akşam olur, beklerdim seni (i)
“Gelince güller açar” derdim içimi (i)
Sen vardın yüreğim, en büyük sevdam (j)
Sana ram olmuştu bütün günahım (j)

İlahi Tarzında – Aşkın Penceresi

(Nakarat)
Gelince güller açar yüreğimde,
Sensin tek sevdam, tek aşkım içimde.

Her akşam pencerende seni beklerdim,
Gelince odalarda güller açardım.
Biz aşk mahkûmuna duvarlar ördük,
Seninle ateş olup geceler yandım.

(Nakarat)
Gelince güller açar yüreğimde,
Sensin tek sevdam, tek aşkım içimde.

Bazan mehtap doğar, bazen karanlık,
Kapardı yolumu odanın camlık.
Bir bilsen ne hayal, ne düşler kurdum,
Sana olan aşkı kimseye vurdum.

(Nakarat)
Gelince güller açar yüreğimde,
Sensin tek sevdam, tek aşkım içimde.

Güneş doğar, sabah yeniden başlar,
Kapının önünden geçerdim her an.
Bir kere görsem yorulmazdı gönlüm,
Savururdun saçın rüzgâra zaman.

(Nakarat)
Gelince güller açar yüreğimde,
Sensin tek sevdam, tek aşkım içimde.

Hercai gözlerin dumanla doldu,
Sen bana muamma, sırlarla dolu.
Koşardım peşinden, ulaşamazdım,
Bir gölge olurdun, kaybolur, soldu.

(Nakarat)
Gelince güller açar yüreğimde,
Sensin tek sevdam, tek aşkım içimde.

Duyguların Şairi Ömer TURAL