Sürgülü paslı demir kapılar ardında olmuştum tutsağın,
Gül sevdalısı bülbüller mekân tutmuştu bahçe ile bağın,
Uyardığım halde burnun havalardaydı her daim,
Bak şimdi dost olmayan riyakârlar sarmış solun sağın.
Bu emanet can sana meftun idi ama sen vermedin hakkını.
Karın doyurmayan naz ve cilvelerle usandırdın bu garibanı.
Ala gözlü nazlı dilber
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
Devamını Oku
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta