Gönlümüzün eşkâllerine yağmurlar düşüyor, bulut kendini özlerken aynada
Bir sancı çörekleniyor göğsümüze, sevdanın dağlarına kış iniyor ayrılıklarla
Sevenler kuma aşkı yazıyor, yüreklerindeki ışıltıları serperek kekremsi sulara
Karanfil diktim ovalara yar, mevsimler tükenmeden geliver mutluluğun çadırına
Fısıltılarla esen ve yolunu buldukça hiddetlenen bir rüzgârın kanamalı sözleriyle büyür dudaklarımızdaki topraklar. İçimiz acırken, göğsümüz sancırken başımızda toplanır hüzün denen bulutlar. Cam kulelerden kumdan kalelere bakmak ve ömrümüzün kapılarına sevdanın boncuklarını asmak gibidir bazen hayat, tarumar esintilerle kum gibi yayılmak, sürüklenmek isteriz biz hızla akan bir yaşamın suyunda.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
