Aşkın Kanunu Şiiri - Döndü Dülger

AŞKIN KANUNU...
Kırılmışlığın, suskunluğun kitabını yazdım da,
Gönül sözünü bir türlü sese bulayamadım.
Aşkın ateşiyle yandım tüttüm de,
Aşkın dilinden konuşmayı başaramadım.

Ben sevmek neymiş şimdi bildim de,
Sevilmenin tahtına bir türlü oturamadım.
Karlar serptim yüreğime çırpınıp durdum da,
Bir türlü soğutmayı başaramadım.

Meylettim bir sevdaya aşkı buldum da,
Ben O gönülde bülbül olup şakıyamadım.
Çaldım kapısını, gururu yok saydım da,
Yarin gönül kubbesine girmeyi başaramadım.

Soytarıya döndüm, nameler döktüm de,
Ben o yarin gönlüne bir damla mey olamadım.
Şiire, gazele, ağıda düştüm de,
Aşkın kanununu yazmayı başaramadım.
Ben sevmenin davasını güttüm de,
Aşkın menzilinden sağ çıkamadım...