sevda dağında esip gürleyelim
sözümüzden dönmeyelim
kör olalım kötüyü görmeyelim
yüce aşkımız bağımız olsun
sevelim sevmeyi öğretelim
ayrılıkları dargınlıkları gömelim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta