Ve tüm geçmişimi ezerek çıkıyorum yeni güne..
İçimde yaşanmışlığın verdiği bıkkınlıkla yeni bir ben doğuyor benliğimden doğma; küllerinden olma..
Aslında küçük cümlelerle yaşamalıydım hayatı..
Özne ve yüklem arasında bir göz kırpımlık mesafe olmalıydı..
Belirsiz nesnelere anlamlar yüklememeliydim bu kadar çok..
Gizlenmek zorunda kalmazdı belki o zaman öznelerim..
Halka açık oynardık aşkımızı...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta