Aşkımı Buluşum Şiiri - Hakan Kumcular

Acaba beklediğim günmüydü o başlangıcın o düşüncenin.
Neydi farklı kılan yüreğinde hiç uyanmamış olan yanımıydı saklanan yanlarını azda olsa sergileyen..
Evet o günün son bütünüydü bugün...
Belki düşünce uyanmamıştı yıpranmış korkuya düşmüş bu yüreğimde onun hakkında
Evet bugünün farkı vardı elindeki kitabıyla içine dalar gibiydi okumanın farkı vardı durgunluğunun oturuşunun izinde...
Benimkisi gibi birşeydi açılmak olsa yine başlangıç
'Sevgiliye' yazılan bir yazıydı şuan ki yazım gibi.....
Kalıplaşmış bir düşünce yoktu konuşmalarında korkaktı sıkılmak gibi değil hiç açmamış bir gül gibiydi taze tertemiz suyun pınarı gibi....
Sıcacık bir çayın içişi gibiydi davranışları... ama deniz muhabbetinde daldıkça dalıyor sonunu bulamıyorduk.....
Aynı bütünleşteğimiz nokta yine sevgiliydi.
Beni öğretmen onu öğrenci gibi sergileyen
yalan da değil etkilenmiyor değildim konuşmalarından zaman bizi kovalasada yorulmuyorduk.
Ama vakit kısalmıştı o kalkmamak bende devam etmekte kararlıydım.Sonuna geldik derken bana zaman ayırdığı için ona teşekkür etmeyi bile unutmuştum.
........AMA........
Unutulmayan yönde vardı
Poşeti eline uzattığımda;
Yüreğim bir demet gül ellerinden su bekleyen o güle su verirmisin.....
sözümle bütünleşen.........
GÖNÜL DEFTERİMİ VERMİŞTİM
o saf kirlenmemiş YÜREĞE......