Bir bakışın, varlığın kendisiydi bana,
Sanki dünya o an sustu,
Ve zaman, sadece bizim nefesimizde aktı.
Aşk, bir sahip olma arzusu değil,
Bir çözülüştür;
Benliğin sınırlarından taşan,
Sessiz bir açıklık gibi.
Seninle var olmak,
Bir soru sormak gibi:
“Ben kimim, sen kimsin, ve biz neyiz?”
Cevap yoktu, ama tüm anlam oradaydı.
Her dokunuş, bir düşüncenin yankısı,
Her susuş, bir bilincin nefesi.
Aşk, belki de ontolojik bir olaydır:
Benliğin eriyip, varlığın kendini duyduğu an.
Ve işte, hiçbir kelimeye ihtiyaç kalmadan,
Sadece sen ve ben,
Bir bütünün sessiz hatırlayışında
Açıldık.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 3.12.2025 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!