henüz yirmi yaşımdayım
daha iki yıl önce rüştümü ispatladım
misketlerimi,topacımı bıraktım
onlarla şimdi kardeşim oynuyor
bıyıkların terledi sen artık erkek oldun dediler
sünnet olduğumda da bunu söylemişlerdi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta