Aşka Yapay Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Cümlelerinde sergilediği O'na
Sevgi seli olup taştım
Gönül denizimden bulutlara çıkıp çıkıp
Üstüne tertemiz aşk yağdım
Gerçekteki O'nu tanıdıkça
Hayal kırıklığına uğradım
Şöyle bir baktım da
Duygularımın kırılmadık kemiği kalmamış
Yolumda kendi halimde gidiyordum
Meğerse, kalben bir kazaya uğramışım
Ben asıl
Böylesine yanıldığıma
Cümlelerindeki kişi çıkmadığına
Hıçkıra hıçkıra ağlamışım
Uykusuz kalmışım

Ben sandım ki
Ben aysam O güneştir
Ben güneşsem O aydır
Birbirimize ışığımızı salarız
Birbirimize tutuluruz
Şu karanlık dünyadan
Birlikte ayağa kalkarız

Aşk ne tende, ne geçici zevkte
Ne de kelimelere şehvet yüklemekte
Aşk, aşka ermişlikte
Şartların dünyalık vuslata izin vermemesine
Saygıyla, sevgiyle boyun eğmekte!..

Ben sandım ki
Aşkın ruhani boyutuna adım atar
İlahi aşka tomurcuklanmaya bakar
Muradıma murat katar

Ruhu kalbime hasretle sarıldı
Geldi geldi sarıldı
Öyle edepliydi ki sevgisi
O'na ulaşmamı hayal kırıklığına uğratmadı
Öyle yaralanmış ki
Kuşlar gibi çığlık çığlığa kalmış
Can kenarında yaraları açıkta kalmış
Ne yaptıysa bedeni O'na sağır kesilmiş
İrtibatını kesmiş
Bir kalbin, ruhuyla O'na ulaşmasına
Meğer ne çok ihtiyacı varmış
Sahipsiz gibi öksüz kalmış
Yaralı kanatlarını kanatlarıma bıraktı...
Bedenini, birlikte terk ettik.
Ne biz O'nu hatırlayalım
Ne O bizi hatırlasın!..
Bir gün pişman olursa
Önce ruhuna ulaşsın
Dünyadan göçmeden helallik alsın!..

Ben ise kırgınlığımı ahirete bıraktım!..
Ki kırdığı kalbimin içinde Yar denen Allah var!..