Parmaklarımda ağırlaşan tütünün kokusu...
Sarmalamış duman ciğerimi bir türlü sıyrılmıyor.
Silinmiyor aklımda dalga dalga hasret çizgileri,
Apansız saplandı içime bir bıçak gibi delip geçti
Kannattı gitti.
Gecenin ilk dördündeyim ayaklarım yorgun,
Dinginlik yok bedenimde ızdırap son durağım.
Yakalayıp birer birer sevdaĺı sözlerimi,
Tutukladılar gene âşkı sualsizce sorgusuzca
Aklım yerinden gitti.
Sıra dağlar dizilse önümde set duvar olsa,
Gelse herkes üzerime yıksalar iterek yere,
Tutunuyorum sana döşümle bilmiyorlar mı?
Çok güçlüyüm varlığınla tuzaklar hep boşuna Anlamıyorlar mı?
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!