Hava karamaya başlamıştı
O adımlarını hızlandırdı
Hem yürüyordu, hem kafasındaki sorulara cevap arıyordu
Kafası karmakarışık olmuştu, yürüdü, yürüdü kafasını kurcalayan dünceler içinde yürüdü.
Ve sonra…
Bir ara durdu ve döndü, arkasına baktı.
Arkasından gelebileceğini düşündüğü kişi yoktu.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta