Gecenin esiri olmuşsam sanma yokluğun vuruyor
Karanlık odamda büyüyorsa git gide öyleki yanlızlık büyüyor
Gözlerinde duruyor sitem ellerin bir ülkenin uzaklığı
Şimdi bir boşlukta tablolarını yaparız renk renk işleriz gözlerini
Öyle ağırki sensizlik renkleri bile küstürür,dağları,denizleri anımsatır
Bir cefa varlığın bir vefa istiyor şimdi aşktan saf
Yaz bitiyor sonbahar yapraklarını savurmuş hatıraların yağmurda
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta