Üstüme namert bir yanık kokusu sinmişti.
İlk köşe başında yıkılıp kaldığım andan beri,
attığım tüm adımları saymayı bırakmıştım.
Ayaklarım; yorgunluğu ihanet bilmiş,
kanatlarım yansa da aşka uçmaktan vazgeçmemiş,
heybetim gördüğü kanlı azabı aşk bellemişti.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi