Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Aşk ilk gün ki çocuk gibi.
Kalplere zenon paradoksu kurmaya niyetli.
Vahşi bir hayvan gibidir aşk.
evet... değişik bir bakış açısı vahşi hayvan ..bazen çocuk
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta