Aşk; göklere yükselen,gazla dolu bir balon...
Çok yükseğe çıksa da; çabucak soğur,düşer...
Vuslat ikliminde aşk; başlangıç değil,bir son...
Aşk gittikçe büzülür,sevgi semirir,şişer...
Zaman; mûzip yolcudur,aşka hep nanik yapar...
Sevgi güneşe benzer,gülümseyip göz kırpar...
Aşk söner,sevgi döner,alışkanlık bâkîdir;
Sevgiye müptelâ kalp,sükûnet deyip çarpar...
Uzun süren evlilik,tiryâkilik yaratır...
Çarşaf gibi denizde,güvenli bir yolculuk...
Sırlı bir bağ oluşur,gözetilir hâl hatır...
Mutlu ve huzurlu alınır verilir soluk...
Coşkulu,tutkulu aşk; genç ve toy kalbin harcı...
Yorgun kalpler özlemez sert ve hızlı çarpmayı...
Bıkkın gönül,yorgun kalpte,garip bir kirâcı...
Hiç ummaz; vîrâneyi,billurdan köşk yapmayı...
Aşk mı yeğdir,sevgi mi? ...Bence iyisi sevmek...
Yaratanı,yaratılanı,güzeli sevmek...
Allah aşkı,Yurt aşkı,âileye aşkımız;
Her tutku,istemekte,bizden büyük bir emek...
Kayıt Tarihi : 19.9.2005 14:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!