Hayatı perdelenmiş, bir naçar gibi bakarım ümit içinde sağa sola,
Avuturum kendimi, görünce Seni, canlı cansız her varlık bana baktığında.
Taşarım,dalgalarla savaşırım ve çoğu zaman gazi olurum bu acımasız hayatta,
İçimde yangınlar çıkıyor, küllerimden adını yazıyorum her bir yana.
Cıvıldayan kuşlar yankılatıyor sesini âdeta kulağıma.
Ellerimi açıyorum dualarım kabul olsun diye semaya,
Muhakkak tekrar diricelek, can bulacağım yeşillerinin ışığında...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta