sen şimdi iki dudağının arasına sıkışmış
kahreden cümleler haykıracaksın karanlığına kentin
sıcacık düşler girmeyecek koynuna
gözbebeklerin ışımayacak sabahları
hepsini boşver
ARTIK SEVMEYECEKSİN BENİ
ben maşuğuna ışık demetleri taşımaktan
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta