Aşk Ve Bağlaç Şiiri - Sinan Bayram

Aşk bir cümledir,
ama dil bilgisi ona yetmez.
Özne “ben” sanılır,
yüklem “sevdim”—
oysa ikisi de
seninle yer değiştirir.

Ben seni severken,
özne çözülür;
kim seviyor,
kim var oluyor
belli değildir artık.
Aşk,
kişileri kiplerden azat eder.

Yüklem gecikir bazen,
cümle askıda kalır.
Sevmek söylenmez,
yaşanır.
Sözcük susar,
anlam derinleşir.

Birlikteyken anladım:
Aşk,
tamamlanmış bir yargı değil,
sürekli genişleyen
bir şimdiki zamandır.

Ve belki de en doğrusu şu:
Ne özne sensin,
ne yüklem benim.
Aşk,
ikisinin arasında
kurulan sessiz bağlaçtır.

Sinan Bayram