Aşk, insana hem en çok sevinci hem de en çok yükü getirir.
Bir gün kalbinizi hafifletir, ertesi gün taş gibi ağırlaştırır.
İnsan bazen sevdiği için gökyüzüne bakar ve dünyanın bütün yükünü sırtlanabilecek kadar güçlü hisseder ama ertesi sabah aynı gözler, uykusuzlukla kızarır.
Aşk, aklın terazisine gelmez.
Kimi zaman bir bakış, yüz kitaplık bilgeliği unutturur.
Bunu zayıflık saymak insana haksızlık olur;
çünkü biz, aklımız kadar kalbimizle de varız.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta