Yüreğimi deniz sarıyor, yanmakta olanı ne şiir anlatabiliyor, nede sözcükler.
Ummana düşen tenden geriye kalan sözcüklere esir düşüyor aklım
ve kabilemden öte sürülüyorum, benden içe düşen aşk ile.
Karnımı deşen keskin kılıcın ucu değildir canımı acıtan,
kılıçtan ayrı olduğumu düşünüp onu bana saplayanın halidir.
En amansız anımda iken çıkıp gittim kendimden,
şimdi ben onsuz o bensiz yola devam etmekte.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta