Kimliği yüreğinden yırtılmış bir şair siluetim
Ruhumun ulu mahyasında asırlık çınarlar
Taşla oyulmuş anlar göğsümün kafesinde
Sırrımın omuzlarından kayıyor çocuklar
Okşanmamış yüzümün yokuşunda sular
Yamalı bir düştü, sona erdi çocukluğum
Aşk bahçemde eflatun bakışlı bir gül ağlar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan