Çelikten bir kafes ördün çevremde
Prangaladın ayaklarımdan kilitsiz
Aşsız susuz bıraktın beni öylece
Dilim damağım kurudu kıvranıyorum!
Bahardan gönlümü güze devirdin
Ruhumu mat renklere çevirdin
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
