Aşk Kıyameti Şiiri - Ali Hasan Gökalp

İsmini üfledim denizlere.
Denizler taşıyor kayalıklara.
Seni yazdım dağlara.
Dağlar dökülüyor aşağıya.

Seni yazdım taşlara.
Taşlar aşktan kendini çatlattı.
Seni üfledim rüzgarlara.
Rüzgarlar savuruyor, toprağa kök salmış ağaçları.

Seni bulutlarda gördüğümde.
Bulutlar doluyla dolduruyor kendini.
Güneşte patlıyor ama nafile.
Kıskanıyor kendisinden daha yakıcı olan aşkın ateşini.

Seni yazdım çimenliklere.
Seni kazıdım gönlüme.
Yaşanmalıydı bu kıyamet.
Ulaşmak için aşka, kabul et.