camları buğulandı odamın
ve gökyüzü yorgun bir melek gibi
ışaldıyordu karanlığa inat
sadece seni yazıyordum oysa
sessizliği işliyordum nakış nakış.......
ve sensizliği seviyordum.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta