Aşk-ı Lâl Şiiri - Sinan Bayram

Konuşmaz oldum adını andıkça,
Dilim düğümlü, kalbim yangınca.
Bir bakışta yandım, sustum her gece,
Bu aşk lâl oldu, yüreğimde sancı.

Gözlerimde tutuk bir özlem izi,
Ne söze dökülür ne silinir izi.
Ben seni susarak sevdim sessizce,
Aşkı en çok susan bilir, gizlice.

Sakladım seni her nefesimde,
Bir dua gibi, içli hecesinde.
Konuşsam da sensiz, senle içimde,
Aşk-ı lâlim oldun gönül sesimde.

Ne sen bildin beni ne ben anlatabildim,
Bir çift kelimeye gönül sığmadı.
Belki de en güzel aşklar böyle,
Dilsiz yaşanır, lâl olup ağladı.

Sinan Bayram