“Fena sayılmazdı geçmişim.
İki ileri bir geri yürürdüm.
Mutsuz olduğum anlar çoktu belki ama mutlu olduklarımın yanında, yine de bir mânâ ifade etmezdi mutsuzluklarım...
Ağlardım ama gülmelerim daha baskındı...
Kaybettiğim de oluyordu ya, kazançlarımı hiç yadsımazdım...
Günahlarımdan, ibadet ederek arınabildiğimi, en azından sanırdım...
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
