Cümleler kurdum yıllarca,
Öznesi yoktu, hep susardı.
Bir şiirde saklı, bir seste gizli,
Adını anmadım —
Aşk, gizli öznemdi…
Kimse bilmedi seni nasıl sevdim,
Nasıl düştüm içimin en dar sokaklarına.
Gözlerin desem değil, ellerin desem eksik,
Sen, söylenmeden söylenen tek cümleydin bana.
Yazsam, kelimeler utanırdı.
Sussam, içimden taşardı heceler.
Bir gülüşün geçerdi aklımdan,
Ve ben bir yük gibi taşırdım seni,
Kimselere söylemeden.
Aşk, gizli kaldı hep.
Ne bir ad,
Ne bir yüz söyledim.
Sadece içimde çoğalan bir sessizlikti —
Her gece adını bilmeden andığım…
Bir gün gelir de sorarlarsa,
"Sevdin mi hiç?" diye —
Gözlerim bakar uzaklara,
Ve ben sadece gülümserim:
"Aşk… gizli öznedir,
Sadece yaşayan bilir."
Sinan Bayram
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 17:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!