Bu muydu aşk dediğin..
Her şey iyi giderken sildiğin,
inişli çıkışlı geçmişi,
ve özenle
oluşturmaya çalıştırdığımız geleceği..,
Düşünüyor musun ?
Cami kapısına terk ettiğin anıların,
can çekişmesini zevkle izleyip,
ya da ölmeden alel acele kefenleyip,
çivilediğin tabutundan..,
Çığlıklarını duyuyor,
öksüz gözyaşlarını hissediyor musun ?
Çekişmelerimizin,
dargınlığa varan didişmelerimizin sonrasında,
yaşanmamışçasına..,
Belki içten,
belki kurmaya çalıştığın
tarantula oyunlarını sergilemen
ve iç gıcıklayıcı davranışlarınla
yaşananları unutturmanla,
kendime koyduğum yasakları deldim..,
Bugüne dek..
Yürüdüm, yuvarlandım, sürüklendim geldim.
Yine, yeniden.., Tek,
sadece seni sevdim.
Ve hüzün kadehini sek..,
Yumruk mezesi eşliğinde içtim.
Anlayamadığım,
hayretle kala kaldığım..,
Davranışlarını,
her gün nasıl aynı tazelikle,
bitmeyen bir enerji ile
tekrarladığındı.
Kendime öfkem, kızgınlığım..,
Bunca tekrara,
her defasında nasıl inandığımdı.
Kayıt Tarihi : 27.9.2020 12:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!