Aşk Çıkmazı Şiiri - Döndü Dülger

Bugün var gücümle nefesimi toplayıp,
Gönlümün O'nsuzluğu kabul edişinin yasındayım.
Uzun uzun hesapların ardından,
Yorgun bir bedenle viran bir kalple,
Acılarımın sırtını sıvazlama anındayım.
O'nsuz nasıl gökyüzüm maviye boyanır,
O'nsuz nasıl sabaha uyanılır
O'nsuz nasıl yaşanır bilmesem de,
Yokluğuna sürgün bir geçmişin izleriyle,
Yeniden kanat açma çabasındayım.
Elbette azalacak bu yangın,
Elbette canım daha az acıyacak,
Ama ben yaralı bir aşktan yeni uyanmışken,
Bu aşk çıkmazına gönül kapımı kapama telaşındayım.
Bugün ses etmeyin taşkınlıklarıma,
Bugün hor bakmayın avare avare dolanışıma.
Bugün şaşırmayın görmediğiniz çocuksu hıçkırıklarıma.
Bugün hayallerimin yıkılışının,
Kavuşamadığım Yari gönlümden uğurlayışımın şafağındayım.
Bırakın kendimi O'nsuzluğa alıştırayım,
Bırakın ölmüş bir beni yeniden yaşamaya zorlayayım.
Bırakın can çekişen hayallerimi susturayım.
Bugün kendimle verdiğim bir savaşın sabahındayım.
Bugün hüznümü gözyaşlarımla sulama sarhoşluğundayım.
Bitap gönlümü ve O'nu aynı mezara koyma miladındayım...
Döndü Dülger