22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Sen gözlerimden çekildiğinde
Bir garip boşluk ezildi içimde
Çaresiz çırpına kaldım kuytularda
Karaya vuran balıktım sığ sularda.
Ne canlarım çıktı gitti de peşinden
Özlemin çıkmak bilmedi içimden,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
çok güzel olmuş
başarılı çalışmalarınız
kendine has öz güveniyle
bütün okuyucusuna
kendini hatırlatacak nitelikde
güzel bir paylaşım olmuş
kutlarım yürekten.yüreğini
Teşekkürler. Ruhunuzun şiir ışımasından nasiplendiğim için mutluyum.
Aşk çoğu zaman yakar., kül eder... Sonra küllerinden yeniden doğar...
Bu yangının bazen farkına varılır bazen de 'üşütmüşüm her halde., bu ateş ondan olmalı' denir...
Kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Bazı aşklar da vardır ki haddini ve kendini bilir saygı içinde yakmadan ısıtır. Bu aşkların küllerinden yenilenmeye gerek kalmaz; zaten kuş kanadı şefkat sıcaklığına sarıp büyütür insanı.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta