Aşk Bilimi Şiiri - Ömer Karaköse

Geçen gün günlerden geçen gündeyim.
Geçen yıl gibi uzun ve pervasız gülüşün.
Ve bahsedilen çıngırak sesleri beni çıldırtıyor,
Tabi ki anlatırsam şiire haram sesin...

Geçen gün yine günlerden geçen gündeyim.
Bir kadını,dejavu sularında dolaşıyorum.
Sağ elimi cebime koydum,
Fazla marjinal durum ve rahatlatıcı,
Caiz değil tabi.

Yalın ayak ve geceden üryan birkaç cümle ilişiyor cebime,
'Taş olsaydım da denize atılsaydım'

Edebiyat ve acı bilimi...
Olasılık veya kombinasyona bağlı kalmak şartıyla,
Kesinlik verebildiğim tek gerçek.
Dinimce sakıncalı,
Ama harama yüz sürmek saçın.
Ve tabi ki kuantum fiziği sensin,
Ne düşünürsem onu düştüm gözlerine.

Yine geçen gündeyim geçen günlerde.
Geçen günden hesap sorar oldum,
Şair söz dinlemez bir bilim adamı,
Haram ama,ilmin iliklerime ilişir ilk şiirde.
Ama o beynimi karıştıran teoremler yalan,
Harem olsun gözlerin.
Varsayım olarak tek gerçek ete bürünmüş bir dejavu.
Tabi ki dinime göre caiz değilsin,
Caiz demişken aklıma geldi,
Geçen gün geçen günlerdeyim
Geçti günlerim tabi,
Nazif Abiyle tavla atıyoruz,
Adın geçti açısal momentum konuları arasında.
Merkezkaç kuvveti Newton falan...

Sonra dedim haram gibi geliyor.
Ama seviyorum.

Yar çekimi yalan Newton bey kardeşim,
Düşesi varmış insanın...

Geçti mi gün geçtiğimiz günlerde bilmiyorum,
Ama şu aralar Ahmed Arif'i hiç anlamıyorum,
Hayır madem haram gibi hissediyorum şiiri,
Bu kadar büyük günahlar caiz değil.
Aşk olsun şaire derdim de,
Başka ne olacak yer kabuğunu kanatabildiğimiz şu günlerde.
Ben gerçeği dağıtırım,
Harem olsun gözlerin.
Optik bilimi yahut mercek zımbırtısı,
Yansımalar falan...
Her şey caiz değil.
Ben geçen güne gidiyorum,
Geçen gün geçmeden sen de gel.