Aşk Benden Sorulur Şiiri - Halil Kumcu

Bir damla gözyaşı süzülse gece,
İsmimle yanar kalp; kurtulamazsın.
Upuzun susup çekilsen gizlice,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Göz göze geldiğin her yabancıda,
Bir iz ararsın eski bakışımda.
Aksim yankılanır her susuşunda,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Gönül defterinde silinmez adım;
Ne kader yenebilir, ne inadın.
Kül sandığın yerde hâlâ yangınım,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Benle başlar artık her bir hikâyen,
Adını koyamaz başkası zaten.
Yıldız misali düşerim göklerden,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Cemalini sustursan da görece,
Sıyrılıp içinden gelen bir sesle,
Bir yokuşta tutunur yine dile:
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Gittiğini sanma, dönersin elbet;
Bir sokak, bir şarkı yeter nihayet.
Kendini kandır ama beni es geç:
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Bir duada tez geçer belki yâdım,
Bir sitemde titrer ya içli yanım...
Sen de bilirsin; yoktur eyvallahım,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın. 

Bir “ah” oldum yüreğinde dinmeyen,
Bir “yâd” oldum, akmaz matem hasretten.
Seni çıkaramam inan ki dünden,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın.

Halilî der: İçinde bitmez nazı.
Unutmak istesen, sarar enkazı.
Kapanmaz sinende açtığı sızı,
Aşk benden sorulur; kurtulamazsın. 

26 Mayıs 2025 / Pazartesi / Ankara