Doygunluğu unutan toprak avuçlarımda
Yağmur zerrecikleriyle sevişiyor bulutlar
Soğuk bir kurşunun şakayığı kulağımda
Güneşin arka köyünde yetim çocuklar
Nefretin kirli irinini içiyor şaşkın insanlar
Mumun teniyle ısınırken üşümüş geceler
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta