Dal… Gönül, dal… Ummana,
Benliğinden geçmedikçe insan
Olamamış ne inci ne de mercan.
Arzularsan cemali,
Veremezsen o canana canı
Ölmezden evvel ölmez isen…
İkiyi bir etmezsen…
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Muhteşem...Muhteşem...Muhteşem...
yüreğinize emeğinize sağlık....
değerli çalışmanızı ve sizi
içtenlikle kutlarım....
kaleminiz tükenmez olsun....
nicelerine.....
selam saygı şaire ve şiirinedir ....
Varoluşun gerçek anlamı, ruh ve beden ikileminin insan oğluna yüklediği, tekil olan Kadir-i Mutlakın yaradılış gerçeğini doğru olarak algılamasıyla başar. İşte söz edilen 'deryaya dalmak' gerçeği bu kavramın nedenselliğini sorgulamaktır. İnsan düşünecek, ruhuyla, tinsel varlığıyla gerçek insandan ne isteniyorsa onun niteliklerine ulaşmak için yaşayacaktır. Ellerinize sağlık.. Tam puan/Antolojimde
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta