Aşk; üzerine düşen Çığı tek başına eritebilecek kadar ATEŞLİ olabilmektir!
Ey benim bitkin kederim!
Kırılası kalemin
Hasret dokulu kâğıtlara
İki kelam nakşedememişse
Geçer mi postacı bitkin sokağından,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta