Aşk Şiiri - Ali Akça

Süzülürken ufukta içime doğan düğün
Mor gölgeler güneşi indirir gözlerime
Gitti yine sonsuza kaybolan artı bir gün
Kızıl ışıklarıyla bir boşluktan boşluğa
Gecenin karanlığı sır olur sözlerime
Akıtır bal hüznünü gönüldeki hoşluğa

Ne kokusu saçların ne de ateşi tenin
En incesi çiçeğin yüzünde açar senin

Alnımıza yazılı hiçbir aşk tamam değil
Kıyılarda martılar isyanı bıraktı çoktan
Eritsin yüreğimizi, ateş nefesler eğil
İçimizdedir engin sığınacak tek liman
Tutunamaz, korkarım kopan fırtınadan
İnsan acılarını dindiremediği zaman

Arzular sevgi ile hazza ulaşan hisler
Tutuşur gönüllerde bin bir aşka bahisler

Gönülden gönle titreyip açar sevgi
Dolunay gecelerde akar bir yıldız gibi
Hesapsız tutkulu, kuşkusuz, telaşsız
Beyinde kızıllaşır narin pamuk ipliği
Söner onca hayaller kopar aşkın ateşi
Mavi bir ihanetten, siyah hüzünlerine

İçimizde tutkular kırık bir mızrap gibi
Ulaşılmadı asla yoktur aşkların dibi

Ne zaman bir yerde karşılaşsak senle
Gözlerin buğu, buğu, o günahkar gözlerin
Bir elin mum tutardı, diğeri yanan tütsü
Günleri geceleyen heder eden gözlerin
Gönlüm ikisine de, sonsuza kadar küstü
Anıların kayboldu dağıldı iki yüzün

İnce bir hançer ölüm saplı kalbimize
Her dem taze ve diri, yol alır içimize

Gül nefesli periler yüreğe dokunur ilk
Büyücü imbiğinden süzülürken mavilik
Ötelerden geriye bir iz kalmaz başka
Işınlamak dışında bir kalbi sonsuz aşka
Ne acıdır ayrılmak son verip oyuncağa
Kanatlanıp, acele, yetişmek son durağa

Tutku aşka ulaşır yolunda vefa ister
Aşk sadece ten değil ruha yücelir gider