Annemden öğrendim tövbe etmesini! Bir hatamın ardından;
Sanki anında Allah çarpacak gibi, aceleyle tövbe eder idim!
Çocuk gözlerle görmeli belki de hayatı!. Allah korkusu yaşa!
Büyüyünce; kimileri mayın patlattı, kimileri mayın gibi gezdi!
Çocuk bilincimiz nerede kalmış, nerede öğrenmelere açlık?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta