Öyle çıplaktı ki düşlerim, insanlar baktıklarında sadece SENi görüyorlardı içinde. Oysa düşü gören bendim, yaşayan da ben. Neden görünen sen olursun ki görüp yaşadığım bu düşün kahramanı. Ben, kendiliğinden ve nedensiz kurardım kelimeleri, Onda bile seni bulurlardı. Ne çok AŞiKar etmişim seni meğerse AŞK...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta