Öyle çıplaktı ki düşlerim, insanlar baktıklarında sadece SENi görüyorlardı içinde. Oysa düşü gören bendim, yaşayan da ben. Neden görünen sen olursun ki görüp yaşadığım bu düşün kahramanı. Ben, kendiliğinden ve nedensiz kurardım kelimeleri, Onda bile seni bulurlardı. Ne çok AŞiKar etmişim seni meğerse AŞK...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta