Köklerine tutunamamış bir çalı gibi çöl fırtınasında savruluyorum.
Kalıntıları harp malulü bir şehrin yolları tutulmuş, uzaklaşamıyorum bir türlü!
Kağıt parçaları içinde saklanmış şiir bozuntularından muzdaripim.
Her şiir, nefessiz bir kuraklıkta dudaklarımın dudaklarında içtiği serinliğin tehevvürü...
Kırık dökük kelimeler birer kötü diksiyon yırtık yapraklarda, her şiir senin celladın olmalı.
Hükmün ergenekon mahkemesinin hukuk bilmez yargıçlarına yazdırılmalı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta