Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Bir an bile yoktur istirahatım
Hiç bitmeyen işle baş başa kaldım
Yaş geçince bozuluyor sıhhatim
Bahar gelmez kışla baş başa kaldım… ……..Âşık Gürkai

Meydanlar bozuldu kaldı itlere

Yangın çıkmış idi ormanda
Fare kurtulmayı başardı
Aslan ise yandı kül oldu
Çünkü o etmişti baş ardı

Demektir ki cüsse değil de

Mekânları cennet atalarımız
Hayatında neler görmüşler onlar
Onlardır medarı iftiharımız
Her zorluğa göğüs germişler onlar

Ağam ben  diyorum çocuk okusun
Sen diyorsun hayır davara gitsin
İlim fen öğrensin desen dokusun
Bir memur olsun da  civara gitsin

Murabba biçimindeki semailere ayaklı semai denir
İyi anlaşılması için rakamla verelim.

1......2.......3.......4
2......3.......4......5
3..... 4......5......6

Ben seni tanıdım kız sen bir gülsün
Bahçede yetişen taze bir gülsün
Gülde yüzümüz gülsün
İki gülsün bir gülsün
Malım mülküm neyim varsa veririm
Yeter ki yâr gelsin bana bir gülsün

Aşık Gürkani ye sordum dünyayı
Zaralı dost için durdum diyordu
Sırtladım ummanı koca deryayı
Boşa bedenimi yordum diyordu...Zaralı Turan

Kardeş kardeşine küsüp darılmaz,
Kars Ardahan gibi ilsin Gürkani.
Sular akmayınca asla durulmaz,
Gözlerimden akan selsin Gürkani

Aldanmam dünyanın saray köşküne,

Enver Gürkan

Rabbim kullarına şöyle buyurmuş
Haram koymayınız kutsal binaya
Kadir gecesini armağan vermiş
O gece ki tam bedeldir bin aya

Anadan babadan yetim kalalı
Aktı gözlerimden yaş birer birer
Gurbet ellerine düştüm düşeli
Geldi geçti nice kış birer birer… ……….Âşık Gürkani

Genç yaşımda gurbet beni tüketti