Âşık Enver Gürkani Şiirleri - Şair Âşık ...

Üçyüz altmış beş gün anmalı onu
Yılda sade bir gün az öğretmene
Sen bana demiştin yok ilmin sonu
Bilmediğim çoktur gel öğret-mene

Âşık gürkani

Baba diyarı

Ağır bastı ciğerimde özlemi
Kendini özletti baba diyarı
Yazıyla mı belirteyim sözle mı
İçimi sızlattı baba diyarı

Dünya olmuş sanki zindan
Kapalıdır dört kapısı
Bunaliyor burda insan
Hepsi birer dert kapısı

Mümkün değil rahat yatmak

Şu gönlümün bugün keyfi yerinde
Aynı iki kere iki dört gibi
Neler çekiyorum gelin göründe
Yine sevdalanmış bir aç kurt gibi

Bu fakir sinemde yakmış ocağı

Senin neyin benden fazla
Dokuz aylık değil miyiz?
Bakma bana ayrı gözle
Âdem soyluk değil miyiz?

Ben Hüseyin sen de Hasan

Âşıkların meydanıdır meydana hoş geldiniz
Baş üstünde yeriniz var bu yana hoş geldiniz
Aranıza yeni geldim bağrımı açtım size
Burası ne güzel yerdir divana hoş geldiniz

Muhabbetim vardır benim bütün bayana baya

Bahçelerde çiçek gibi açarsın
Seni koparmaya kıyamıyorum
Miski amber gibi koku saçarsın
Koklarım koklarım doyamıyorum

Cenabı Allah’tan lütufsun bana

YARAB halimizi eyledik beyan
İsmin Rahman hürmetine yağmur ver
Zaten her şey sana amenna ayan
Zatın Yezdan hürmetine yağmur ver

Dünyayı yarattın boşta yürüttün

Bu dünyada kimi vardı bir ara
Her tarafa hükmü geçer şahin’di
Kimse güvenmesin servete vara
Sevdiği tahtından nasıl Şah indi

Âşık Gürkani

Yine kıvrım kıvrım coşmuş gidiyor
Nereye gidersin sen Aras nehri
Bizim topraklara can vermelisin
Gerisin geriye dön Aras nehri

Bağrında gizlidir binlerce mazı