9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Zerya, hasta günlerden geçiyoruz!
Avuçlarımıza işleyen öfke,
Göğsümüzün derinliklerinde yaralar açılıyor.
Bir düşünceden diğerine,
Bu karanlıkta yol yok, bizim yolumuz.
Caddenin önü tıkalı, hangi yarın?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta