Boşuna arıyorum fotoğrafını
Daha geçenlerde çıkartmıştım
Bu defterin içinden de
Hani kalbimin içine yerleştirmiştim
Bende kalan son hatıranı
Küçücük bir andı
Tekrar tekrar dinledim
Kırılgan bir titreyişle
Sesine dokunabilmek istedim
Acıyı bal eyleyen
Sonbaharın verdiği garip hüzün
İçimi sarıp sarmalıyor
Beni tutsak ediyor
Ve aylardır
Tek bir satır olsun
Sessiz sedasız
Çekip gidiyor kelimelerim
Duygularımın gel-gitlerinde
Kendime çarpıp duruyorum.
Yaralanıyor yüreğim
Yeryüzü ve yaşam sürgünlerinin
Sığınacakları tek limandır kitap
Dünyanın bilinmeyen bütün kapılarını açar
Her kitap ayrı bir dünyadır
Seni içine alıverir
Sırları dökülmüş bir aynanın
Hatıraları arasına saklanıp,
Dünyaya puslu gözlerle bakan
Küçücük bir kız çocuğuyum
Beyaza aşık ruhum,
Kendime rağmen yeniliyorum…
Olmazlarım yineleniyor yeniden ve yeniden
Yankılanıyor içimde imkansızlıklarım…
Anlamını yitiriyor öğretilmiş değerler,
Ezberlerim bozuluyor teker teker…
Gözlerimi kapatsam
Ve şu mekanı başka bir zamana taşısam...
Bir bağlama sesi duyuversem ilk önce
Uzun, esmer bir erkek nefesi karışsa nefesime
Sesim olsa, soluğum olsa...
Hüzne doğan güneşin
Buruk gülümsemesidir
Karanlıktan sonra
Yeryüzüne yedi rengini verip
Gözleri kamaştıran
İşportada satılan
Ucuz malların sahte dünyasında
Ömrünü tüketmiş ihtiyar bir adam gibi
Sen de tükettin yıllarını...
Yıpratıldın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!