Öyle çok şiir yazmam,
Beni buraya getirecek denli bir hüzün yaşamış olmam gerek
Bir bir eksilirken dostlarım, en azından Sen’im var derdim
Dost diye, sevgili diye, yoldaş diye
Şimdi dünyayı adımlarken adımlarına denk gelmekten çok korkuyorum
Mekanlar, Şehirler değil koca bir dünyada var izlerin
Ve ben o izlerini izler dururum
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




2 ayrı dünyanın insanı, bir dünyayı gezdi de,
kendi dünyalarına sığamadılar
Kalbime ne de güzel yerleşmiştin halbuki
Şükürler olsun Allah’ıma ki, sabah ne yediğimi unutacak kadar aptalım
Ama ben seni unutamam.
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
İnsan sevince zehiri bal, acıyı tatlı bilir..
Emeğine yüreğine sağlık şairem.
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta