Artık milletim gülsün…
Güneşimi söndürmesinler, gözlerimi açtığımda…
Hayallerimi yok etmesinler, uykuya daldığımda…
Yüreğim taşlaşmasın artık, tam sevdiğim anda…
Hayat gülen yüzünü göstersin, bende güleyim.
Sokağa çıktığım an, gözlerime dolmasın hüzün.
Baktığım her tarafta, yaşama barış dökülsün.
Her beden adımlarını atarken, o gün çözülsün.
Hayat gülen yüzünü göstersin, bende güleyim.
Zaman tam vaktinde, çalsın dostluğu duyursun.
Gönül köprüsünden yürüyerek geçsin insanlar.
Yanlışı görsün artık sağduyu, ilmek çözülsün.
Mantığın gözünden sökülüp karanlık düşsün.
Hayat gülen yüzünü göstersin, bende güleyim.
Kaybedecek ne kaldı, her gün bir can gidiyor.
Benden giden ondan gidende bizden değil mi?
Neyin savaşını ediyoruz, Türkiye’mi yetmiyor.
Doğusu da batısı vatan torağı bizim değil mi?
Hayat gülen yüzünü göstersin, bende güleyim.
Kimse bizi yenemez, bir olursak tarih biliyor.
Tarihi kaç kez okuttuk, yedi dübel ezberliyor.
Atalarımıza bakıp anlamak yaşamak gerekiyor.
Her kes geçmişini öğrensin, gelecek bekliyor.
Hayat gülen yüzünü göster ki; ARTIK MİLLETİM GÜLSÜN.
Oktay ÇEKAL
22.03.2016-10.32
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 01:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!