Bu çelikleşmiş yılların ağır halkalarını taşırken omzumda,
Biri beni yanlış mı anladı diye kırk kere düşünmekten vazgeçtim artık,
Anlasın ya da anlamasın,
O karanlık labirentte kaybolan kendi sesidir,
Ben, rüzgârın savurduğu bir toz tanesi gibi,
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta