Bu çelikleşmiş yılların ağır halkalarını taşırken omzumda,
Biri beni yanlış mı anladı diye kırk kere düşünmekten vazgeçtim artık,
Anlasın ya da anlamasın,
O karanlık labirentte kaybolan kendi sesidir,
Ben, rüzgârın savurduğu bir toz tanesi gibi,
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta